Το μέλι είναι ένα κοινό συστατικό στο ψήσιμο και το μαγείρεμα. Μπορεί να απλωθεί σε τοστ ή να προστεθεί στο τσάι ως υποκατάστατο της ζάχαρης. Τι είναι όμως πραγματικά το μέλι και πώς παρασκευάζεται; Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε.
Το μέλι είναι μια γλυκιά, κολλώδης, παχύρρευστη ουσία που παράγεται από τις μέλισσες. Αν φυλάσσεται σε αεροστεγές δοχείο, το μέλι είναι ένα από τα λίγα τρόφιμα που δεν λήγουν ούτε χαλάνε. Αν και, με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να χάσει λίγο από το άρωμα και τη γεύση του και μπορεί να κρυσταλλωθεί. Τούτου λεχθέντος, εάν αφήσετε το μέλι χωρίς σφράγιση σε ένα υγρό περιβάλλον, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μολυνθεί και αυτό θα προκαλέσει το σβήσιμο του.
Το μέλι έχει την ίδια σχετική γλυκύτητα με τη συνηθισμένη ζάχαρη (σακχαρόζη) και παίρνει τη γλυκύτητά του από τους μονοσακχαρίτες, τη φρουκτόζη και τη γλυκόζη. Η γεύση, το χρώμα και η υφή του μελιού εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του τύπου της μέλισσας και της ποικιλίας των λουλουδιών και της γύρης που συναντούν.
Το μέλι αποτελείται από δύο συστατικά: νέκταρ και γύρη. Οι μέλισσες συλλέγουν και τα δύο από λουλούδια.
Το νέκταρ είναι ένα γλυκό υγρό που συλλέγεται από την καρδιά ενός λουλουδιού, ενώ η γύρη συλλέγεται από τον ανθήρα του λουλουδιού. Οι μέλισσες έχουν εξειδικευμένους ρόλους με μόνο ορισμένες μέλισσες να συλλέγουν γύρη και άλλες μόνο νέκταρ, ανάλογα με τη δουλειά τους. Το νέκταρ ή η γύρη μπορούν να ζυγίσουν έως και το 30% του σωματικού βάρους της μέλισσας.
Οι μέλισσες αποθηκεύουν τη γύρη στις σακούλες τους, ενώ πετούν στο σπίτι στην κυψέλη ή μετακινούνται από λουλούδι σε λουλούδι. Αυτό τους επιτρέπει να επικονιάζουν ένα λουλούδι με γύρη από άλλο λουλούδι.
Εάν οι μέλισσες χρειάζονται ενέργεια για τον εαυτό τους, θα ανοίξουν μια βαλβίδα στον σάκο του νέκταρ τους για να επιτρέψουν τη μετατροπή κάποιου από το νέκταρ σε ενέργεια που μπορούν να χρησιμοποιήσουν.
Μόλις το νέκταρ επαναφερθεί στην κυψέλη, γίνεται μέλι. Σε αυτή τη διαδικασία, το νέκταρ περνά από μέλισσα σε μέλισσα μέσω παλινδρόμησης, μέχρι να φτάσει στην κηρήθρα. Οι μέλισσες χτυπάνε γρήγορα τα φτερά τους για να επιταχύνουν την εξάτμιση οποιουδήποτε νερού στο νέκταρ, ώστε το μέλι να γίνει πιο παχύρρευστο. Αυτή η διαδικασία μειώνει την περιεκτικότητα σε υγρασία του νέκταρ από περίπου 70% σε 20%.
Η ουσία που μοιάζει με ζελέ σφραγίζεται στα κελιά αποθήκευσης της χτένας μαζί με υγρό από την κοιλιά της μέλισσας που μετατρέπεται σε κερί μέλισσας. Οι μέλισσες χρησιμοποιούν γύρη για να ταΐσουν τα μελίσσια και την αποθηκεύουν στην κυψέλη όταν δεν χρησιμοποιείται.
Οι μελισσοκόμοι φορούν προστατευτικές στολές όταν συλλέγουν μέλι. Ειρηνεύουν τις μέλισσες χρησιμοποιώντας έναν καπνιστή μελισσών, που αναστέλλει τις φερομόνες μιας μέλισσας, καθιστώντας τις λιγότερο επιθετικές. Οι μελισσοκόμοι φτάνουν μέσα και αφαιρούν ένα μέρος της κηρήθρας. Το μέλι εξάγεται με τη σύνθλιψη της χτένας με το χέρι ή με τη χρήση μηχανημάτων. Τυχόν υπολείμματα και υπολείμματα κεριού μέλισσας αφαιρούνται από το μέλι μέσω μιας διαδικασίας φιλτραρίσματος.
Στο παρελθόν, ήταν συνηθισμένη πρακτική η λήψη όλων των κηρηθρών από την κυψέλη, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα πολλές μέλισσες να θυσιάζονται λόγω της πείνας. Οι σύγχρονοι μελισσοκόμοι συνήθως αφήνουν ένα μέρος του μελισσοκέρι στην κυψέλη για να επιτρέψουν στις μέλισσες να τρέφονται με αυτό όλο το χειμώνα. Εάν δεν θέλουν να αφήσουν κερί μέλισσας, παρέχουν ζάχαρη νερό ή κρυσταλλική ζάχαρη ως υποκατάστατη πηγή τροφής για τις μέλισσες.
Οι μέλισσες είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό γεωργικό εμπόρευμα και απειλούνται. Το varroa destructor, γνωστό και ως ακάρεα varroa, αποτελεί θανατηφόρα απειλή για τις μέλισσες. Διαδίδουν ιούς που ακρωτηριάζουν την ικανότητα των μελισσών να πετούν, να συλλέγουν τροφή ή να αναπαράγονται. Αυτά τα δυσάρεστα σφάλματα έχουν το μέγεθος ενός κεφαλιού σπίρτου και η Αυστραλία είναι η μόνη κατοικημένη ήπειρος στον κόσμο που δεν περιέχει ακάρεα βαρρόα. Υπήρξαν ορισμένοι φόβοι, αλλά μέχρι στιγμής, οι προσβολές από ακάρεα έχουν σταματήσει όλα στα λιμάνια (τείνουν να εισέρχονται μέσω πλοίου) και η Αυστραλία παραμένει προς το παρόν χωρίς βαρρόα.
Στην Αυστραλία, οι μέλισσες και οι υπηρεσίες επικονίασής τους αποτιμώνται σε 8 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, οπότε μια μόλυνση από ακάρεα βαρρόα δεν θα ήταν μόνο καταστροφική για το περιβάλλον, αλλά θα πλήξει και την οικονομία.
Προσπαθήστε να μην ψεκάσετε τις μέλισσες με φυτοφάρμακα. Οι μέλισσες θέλουν απλώς να περάσουν τις μέρες τους, μεταφέροντας γύρη και νέκταρ μεταξύ των φυτών και των κυψελών τους. Αν μείνετε μακριά τους, υπάρχει πολύ μικρή πιθανότητα να σας τσιμπήσουν.
Φυτέψτε φυτά φιλικά προς τις μέλισσες και αφήστε έξω τις ζεστές μέρες. Ρυθμίστε το μπολ με το νερό με «μαξιλάρια προσγείωσης» όπως φελλοί ή φυτά, έτσι ώστε οι μέλισσες να έχουν ένα μέρος για να προσγειωθούν ενώ παίρνουν ένα ποτό.
Με λίγα λόγια, να είστε ευγενικοί με τις μέλισσες. Θυμηθείτε, ορισμένες καλλιέργειες, όπως το αβοκάντο και τα μήλα, εξαρτώνται πλήρως από την επικονίαση των μελισσών.
Αν και μπορεί να μην είμαστε μελισσοκόμοι (μελισσοκόμοι) στο Chemwatch, έχουμε ένα ευρύ φάσμα σετ δεξιοτήτων. Μπορούμε να σας βοηθήσουμε να συντάξετε SDS και αξιολογήσεις κινδύνου, να δημιουργήσετε ετικέτες και χάρτες θερμότητας για εσάς και να σας βοηθήσουμε να αποθηκεύσετε τα χημικά σας με ασφαλή τρόπο. Επικοινωνήστε με τις πωλήσεις σήμερα στο (03) 9573 3100 ή στο sales @chemwatch. Καθαρά.
Πηγές:
