De schimmel Candida auris (C. auris), die bekend staat om zijn hechting op vrijwel elk oppervlak en een bekende oorzaak is van potentieel dodelijke infecties, is in de loop van tientallen jaren geëvolueerd om besmettelijk te worden voor de mens, waarbij het aantal infecties jaar na jaar gestaag toeneemt.
C. auris is in meer dan 33 landen op drie continenten geïdentificeerd, met veel doden tot gevolg; het werd echter voor het eerst gedetecteerd en gedocumenteerd in de gehoorgang van een patiënt in Japan. Kort daarna zag de schimmel een dramatische toename van het aantal gediagnosticeerde infecties over de hele wereld.
C. auris heeft bewezen een hardnekkige schimmel te zijn en vertoont resistentie tegen meerdere antischimmelmiddelen. Microbioloog Darian Santana meldde dat bij het behandelen van de schimmelinfectie de neiging bestaat om op alle oppervlakken rondom een patiënt terecht te komen, waardoor het moeilijk wordt om deze in bedwang te houden. Dit is vooral zorgwekkend omdat het in staat is om de meest intensieve reinigingsprocedures te overleven, ongeacht de oppervlakte. De schimmel kan zich stevig hechten dankzij een specifiek eiwit in zijn systeem.
Veel schimmels genereren een klevend eiwit dat afhankelijk is van hydrofobe interacties om zich op verschillende hydrofobe of waterafstotende oppervlakken te hechten. Volgens Santana en collega's draagt C.auris ook adhesie-eiwitten met zich mee, maar plakt hij zichzelf vooral aan oppervlakken met behulp van elektrische ladingen.
C.auris bestaat uit een bepaald eiwit dat bekend staat als SCF1 en dat positief geladen aminozuren bevat die aantrekkingskracht creëren op negatief geladen oppervlakken, zoals de huid, katheters en andere medische apparaten. Het blijft op dezelfde manier aan oppervlakken plakken als zeepokken aan boten.
Momenteel bestaat er geen onfeilbare methode om dit type schimmelinfectie volledig te behandelen. Toch is een mogelijke manier om C.auris aan te pakken het uitschakelen van de productie van het SCF1-eiwit om de verspreiding van de schimmel onder de geïnfecteerden te vertragen. Als er echter een vaccin of antilichaam kan worden ontwikkeld, kan dit mogelijk voorkomen dat de schimmel zich net zo gemakkelijk aan oppervlakken bindt en zijn infectiemogelijkheden afsnijdt.
Als u meer wilt weten over de milieu- en gezondheidseffecten van chemicaliën, of hoe u risico's bij het werken met chemicaliën kunt minimaliseren, zijn wij er om u te helpen. We hebben tools om u te helpen met verplichte rapportage, maar ook met het genereren SDS en risicobeoordelingen. We hebben ook een bibliotheek met webinars over wereldwijde veiligheidsvoorschriften, softwaretraining, geaccrediteerde cursussen en etiketteringsvereisten. Voor meer informatie, deze link vandaag!
Bronnen:
