Het is geen geheim dat muziek invloed kan hebben op hoe ons lichaam werkt. Van loslaten gelukkige hormonen en het verlichten van angst om het antilichaamniveau in ons immuunsysteem te verhogen en het leren en geheugen te verbeteren - muziek is een indrukwekkend en goed gedocumenteerd hulpmiddel. Recent onderzoek suggereert echter dat muzikale blootstelling nog krachtiger kan zijn dan eerder werd gedacht, en het lichaam op genetisch niveau verandert.
Kankers worden veroorzaakt door cellen met beschadigde genen – hetzij door blootstelling aan het milieu of door natuurlijk voorkomende mutaties – die de functie en regulatie van gecontroleerde celdood veranderen (apoptose). Een studie uit 2019 van Katholieke Universiteit van het Noorden in Chili testte in kweek gekweekte maagkankercellen na blootstelling aan 12 uur non-stop deuntjes om te zien of er veranderingen in genetische activiteit optraden.
De onderzoekers speelden Beethoven voor de ene groep cellen en death metal voor de andere. De resultaten toonden aan dat klassieke muziek de remming van p53, een belangrijke regulator voor celdeling en apoptose, wat betekende dat de cellen over het algemeen kankerverwekkend waren - zich met een meer normaal tempo repliceerden, maar niet doodgingen. Het tegenovergestelde gold voor metalmuziek, waar p53 werd gepromoot en apoptose in een meer normaal tempo verliep.
Voor een ander gen, PUMA, werd het tegenovergestelde van deze effecten gevonden - waar metalmuziek remming veroorzaakte en klassieke muziek bevordering van gecontroleerde celdood. Dit suggereert dat de twee genres verschillende genetische routes konden bevorderen om apoptose te signaleren en dat beide soorten muziek in staat waren de reproductie van kankercellen te veranderen. De death metal-muziek zorgde er echter voor dat de cellen aanzienlijk meer reproduceerden dan de klassieke of controlegroepen, waardoor 50% meer levensvatbare cellen werden geproduceerd dan de controle.
Een ander onderzoek uit 2015 wees uit dat het luisteren naar klassieke muziek positieve effecten heeft op niet-kankercellen. Onderzoekers uit de Universiteit van Helsinki geteste bloedcellen van menselijke deelnemers, voor en na het luisteren naar klassieke muziek. De bevindingen suggereerden dat muziek genen stimuleerde die verantwoordelijk zijn voor neurotransmitters - zoals die voor stemmingsregulatie en geheugen - evenals glucocorticoïde receptoren, die van vitaal belang zijn voor het immuunsysteem bij het bestrijden van ontstekingen. Er zijn nog veel onbekenden op het gebied van epigenetica (d.w.z. veranderingen in genetisch gedrag, in plaats van genetische code), maar we zijn ver verwijderd van de gedachte dat genexpressie volledig statisch is.
Het concept van blootstelling aan het milieu – of exposities – het beïnvloeden van de lichaamsfunctie is niet nieuw. Men vermoedt dat deze blootstellingseffecten een bijdragende oorzaak zijn van chronische ziekten, niet-overdraagbare ziekten, kanker en veroudering. De fijne kneepjes van en interacties tussen verschillende blootstellingen zijn echter slecht begrepen. Meestal houden gezondheidsonderzoeken zich bezig met chemische of biologische gevaren, milieuvervuiling en beroepsrisico's, maar het lijkt waarschijnlijk dat blootstelling aan blootstelling zich kan uitstrekken tot veel minder voor de hand liggende interacties, zoals muzikale blootstelling. Als wetenschappers kunnen begrijpen hoe al deze blootstellingen - zowel positieve als negatieve - invloed hebben op de menselijke gezondheid, dan kunnen we deze kennis gebruiken om zinvolle oplossingen te creëren voor enkele van de meest voorkomende oorzaken van ziekte en overlijden.
Omdat zowel klassieke als metalmuziek verschillende wegen van apoptose aanmoedigden, zou het kunnen suggereren dat we met de juiste manipulatie van geluid kunnen bepalen hoe (en mogelijk in welke mate) kankercellen apoptose ondergaan. Er is meer onderzoek nodig om te bepalen in hoeverre muziek kankercellen kan aantasten leven weefsel, aangezien de studie van 2019 werd uitgevoerd met in het laboratorium gekweekte cellen. Maar de studie van 2015 biedt enige aannemelijkheid aan het idee. Dus verder onderzoek naar dit onderwerp zou ons dichter bij het begrijpen van kankercellen bij mensen en het vinden van effectievere (en minder giftige) kankertherapieën kunnen brengen.
Weten hoe verschillende genres interageren met kankercellen, zal de sleutel zijn tot het gebruik van muziektherapie om de fysieke gezondheid te bevorderen, naast de beter begrepen voordelen voor de geestelijke gezondheid. De gevonden verschillen in celdoodroutes kunnen worden verklaard door de verschillende frequenties die in de twee muziekgenres worden gebruikt. Er zijn een paar factoren die ervoor zorgen dat muziek klinkt zoals het klinkt, zoals toonhoogte, volume en toon, maar deze beperken zich allemaal tot de geluidsgolffrequentie.
Metalmuziek in het experiment bleek tussen de 2-6 kHz te liggen, wat een veel intenser en hoger geluid maakte, terwijl de frequentie van de klassieke muziek zelden hoger was dan 3 kHz, wat overeenkomt met de meer zachte instrumentatie.
Hoewel de muzikale kunsten niet onder onze bevoegdheid vallen, kunnen we u helpen bij het beheer van uw voortdurende blootstelling aan chemische stoffen. Of het nu gaat om chemische veiligheid, opslag of regelgeving, wij zijn er om te helpen. Bij Chemwatch we hebben een scala aan experts op alle gebieden van chemisch beheer, van heat mapping tot risicobeoordeling tot opslag van chemicaliën, eLearning en meer. Neem vandaag nog contact met ons op voor meer informatie op sa***@ch*******.net.
Bronnen:
