Snelle antigeentests, gedemystificeerd

09/03/2022

Laterale flow immunochromatografische assays, in Australië beter bekend als Rapid Antigen Tests (RAT's), zijn een hot item. Naast vaccins zijn ze geprezen als een reddende genade in de strijd tegen Covid-19, het helpen van landen bij hun pogingen om verder te gaan dan lockdowns en de endemische fase in te gaan - leven met het virus. Nu iedereen zich inspant om de ongrijpbare kleine kits te bemachtigen, vonden we het hoog tijd om uit te leggen hoe deze tests hun allerbelangrijkste resultaten kunnen opleveren. 

Snelle antigeentests worden door uzelf uitgevoerd en leveren snelle resultaten op
Snelle antigeentests worden door uzelf uitgevoerd en geven snelle resultaten, waardoor ze veel waardevoller zijn dan een PCR-test... maar de nauwkeurigheid van de test kan variëren

Hoe werken ze? 

RAT's kunnen hun tijdige resultaten geven met behulp van een analytische methode die bekend staat als een test. Voorafgaand aan de COVID-19-pandemie was de meest voorkomende toepassing van deze methode thuis een zwangerschapstest, waarbij de test werd gebruikt om bepaalde hormonen in een urinemonster te detecteren. De methode voert een vloeibaar monster langs een absorberend bed naar de testlocatie waar een chemische reactie plaatsvindt, wat de aan- of afwezigheid van een doelmolecuul aangeeft. In het geval van COVID-19 zal dit antigenen detecteren – moleculen die een immuunrespons in het lichaam oproepen. Andere soorten testtests kunnen antilichamen oppikken (gerichte moleculen die door het immuunsysteem zijn gemaakt om zich tegen antigenen te verdedigen), nucleïnezurenof hormonen.

De test gebruikt een controlelijn en een testlijn om te bevestigen dat de test goed heeft gewerkt, dat het monster is geabsorbeerd en dat de detectoren werken. Een geldige test zal altijd een controlelijn laten zien. De testlijn is de sleutel tot het resultaat, waar receptoren aanwezig zijn op het absorberende kussentje om te binden aan antigenen in het monster. Als er geen (of niet genoeg) antigenen worden gedetecteerd, verschijnt er geen lijn.

Hoe verschillen RAT's van PCR-tests? 

PCR, of polymerasekettingreactie, is een DNA-specifieke test, in plaats van een antigeentest. Het kan dagen duren voordat antigenen in de bloedbaan van een geïnfecteerde persoon verschijnen, terwijl viraal DNA in gastheercellen veel eerder kan worden gedetecteerd. De PCR-methode neemt een DNA-monster en repliceert het miljoenen of zelfs miljarden keren om gemakkelijk afwijkingen te vinden, zoals viraal DNA of RNA, binnen een kleine steekproefomvang. 

Bepaalde virussen coderen met RNA in plaats van DNA
Bepaalde virussen coderen met behulp van RNA in plaats van DNA, waarvoor een extra PCR-stap, 'reverse transcriptie' genaamd, nodig is om te worden gedetecteerd

PCR-tests worden gebruikt in allerlei diagnostische toepassingen, van infectieziekten tot kanker tot genetische veranderingen en anomalieën. Naast de zeer kleine steekproefomvang die nodig is, profiteren PCR-tests ook van de mogelijkheid om batchgewijs te worden getest, waardoor meer tests in een kortere tijdsperiode kunnen worden uitgevoerd. Als een batch sporen van het doelwit bevat, kan elk monster afzonderlijk worden getest en kan het positieve monster gemakkelijk worden geïsoleerd.

Waarom kunnen RAT- en PCR-tests tegenstrijdige resultaten opleveren?

Omdat deze tests via twee verschillende mechanismen werken, hebben ze een verschillende gevoeligheid (true positive rate), specificiteit (true negatieve rate) en detectielimieten (de kleinst mogelijke hoeveelheid virus die kan worden gedetecteerd). 

De timing van de test - met name het venster van de virale belasting - is ook erg belangrijk voor de nauwkeurigheid van de tests, omdat dit rechtstreeks van invloed is op de detectielimiet. Nadat u besmet bent geraakt met COVID-19, is er een incubatietijd van één tot drie dagen, waarin het virus gastheercellen vastgrijpt en begint te repliceren. Het kan tot vijf dagen duren voordat u symptomen ervaart, maar u kunt al vanaf de incubatietijd besmettelijk zijn. Omdat de PCR-test en RAT verschillende mechanismen gebruiken, is het venster voor het detecteren van COVID met behulp van een RAT veel kleiner. Een antigeentest detecteert COVID-19 doorgaans drie tot zeven dagen na blootstelling, wanneer de virale belasting maximaal is. Een PCR kan COVID-19-RNA in een monster detecteren van twee tot 13 dagen. Dit is afhankelijk van uw immuunsysteem, uw vaccinstatus en hoe recent u uw laatste vaccin of booster-injectie heeft gekregen.

RAT's hebben ook een aanzienlijk lagere gevoeligheid dan PCR-tests - 70-80% vergeleken met 97% - wat betekent dat het vermogen om echte positieven van valse negatieven te detecteren zwakker is. De selectiviteit van beide tests is extreem hoog, wat betekent dat het werkelijke negatieve percentage zeer nauwkeurig is en valse positieven minimaal zijn. 

Chemwatch is hier om te helpen

Als u vragen heeft over COVID-19, andere ziekteverwekkers of advies wilt over het veilig omgaan met chemische gevaren, neem dan a.u.b Contacteer de Chemwatch elftal vandaag of e-mail sa***@ch*******.net. Onze vriendelijke en ervaren medewerkers putten uit jarenlange ervaring om het nieuwste brancheadvies te bieden over hoe u veilig kunt blijven en kunt voldoen aan de gezondheids- en veiligheidsvoorschriften.

Bronnen:

Snel onderzoek