Uitgelicht deze week
Zinkoxide is een anorganische verbinding met de formule ZnO. Synthetisch ZnO wordt voornamelijk gebruikt als een wit poeder dat onoplosbaar is in water, of natuurlijk als het mineraal zinkiet. Het poeder wordt veel gebruikt als additief in tal van materialen en producten, waaronder kunststoffen, keramiek, glas, cement, rubber (bijv. autobanden), smeermiddelen, verven, zalven, kleefstoffen, kitten, pigmenten, voedingsmiddelen (bron van Zn-voedingsstof), batterijen, ferrieten, brandvertragers en EHBO-tapes. ZnO komt voor als wit poeder dat bekend staat als zinkwit of als het mineraal zinkiet. Het mineraal bevat meestal mangaan en andere onzuiverheden die een gele tot rode kleur geven. Kristallijn zinkoxide is thermochroom en verandert van wit in geel bij verhitting en in lucht bij afkoeling weer wit. Deze kleurverandering wordt veroorzaakt door een klein verlies van zuurstof aan de omgeving bij hoge temperaturen om het niet-stoichiometrische Zn1+xO te vormen, waarbij bij 800 °C x = 0.00007. Zinkoxide is ook een amfoteer oxide. Het is bijna onoplosbaar in water en alcohol, maar het is oplosbaar in (afgebroken door) de meeste zuren, zoals zoutzuur. [1]
