Zagrożenia zawodowe występują wszędzie w przemyśle chemicznym, jednak niektóre substancje stanowią większe zagrożenie niż inne. Kluczowe znaczenie ma łagodzenie ryzyka i właśnie tutaj ważną rolę odgrywają limity ekspozycji.
Ogólnie rzecz biorąc, limit narażenia zawodowego (OEL) wskazuje poziom dopuszczalnego narażenia przez długi czas (zwykle 8 godzin) na zagrożenie chemiczne lub fizyczne, które prawdopodobnie nie będzie miało wpływu na zdrowie pracownika. OEL dla substancji chemicznych ustala się na podstawie właściwości chemicznych substancji, badań eksperymentalnych na zwierzętach i ludziach oraz danych toksykologicznych i epidemiologicznych
Celem limitu narażenia jest zminimalizowanie wszelkich zagrożeń dla zdrowia lub bezpieczeństwa, które wiążą się z narażeniem na działanie substancji. Limity te mogą się różnić w zależności od jurysdykcji, dlatego ważne jest, aby zrozumieć znaczenie tego miernika i konieczność podawania odpowiednich OEL w każdej karcie charakterystyki (SDS) i ocenie ryzyka chemicznego.
Narażenie na chemikalia może wystąpić wszędzie, w prawie każdym miejscu pracy. Substancje codziennego użytku, w tym kleje, tusze drukarskie, płyny czyszczące, nawozy i pestycydy, mogą zawierać niebezpieczne chemikalia, które mogą wyrządzić szkody fizjologiczne każdemu, kto jest na nie narażony. Limity narażenia określają maksymalny poziom narażenia uważany za bezpieczny.
Istnieją różne miary limitów narażenia w zależności od jurysdykcji, rodzaju i fazy (stała, gazowa lub płynna) obecnej substancji chemicznej oraz fizycznego środowiska pracy. Narażenie na chemikalia może nastąpić poprzez wdychanie, spożycie lub kontakt ze skórą, chociaż wiele wartości granicznych narażenia dotyczy przede wszystkim wdychania pyłów i oparów.
Osoba pracująca w produkcji chemicznej może być częściej narażona na działanie niebezpiecznych chemikaliów w ramach swoich zwykłych obowiązków niż osoba pracująca jako sprzątaczka, jednak we wszystkich przypadkach należy przestrzegać maksymalnego limitu narażenia. Monitorowanie ma kluczowe znaczenie dla sprawdzenia, czy ryzyko narażenia w miejscu pracy jest poniżej OEL.
Wartości OEL można znaleźć w sekcji 8 karty charakterystyki substancji, mierzone w mg/m3 lub części na milion (ppm). Wartości graniczne mogą się nieco różnić w zależności od jurysdykcji regulacyjnej karty charakterystyki. OEL mają wiele różnych nazw, wszystkie oznaczają to samo. W USA nazywa się je PEL (Permissible Exposure Limits), w Australii WES (Workplace Exposure Standards), a w Wielkiej Brytanii WEL (Workplace Exposure Limits). OEL jest używany przez Europejską Agencję Chemikaliów.
Trzy najczęściej stosowane limity narażenia określają, czy narażenie jest krótkotrwałym narażeniem odosobnionym, czy też narażenie trwa przez kilka dni lub tygodni w ramach regularnej pracy.
Znany również jako wartość graniczna progu lub wartość 8-godzinna, ten limit narażenia jest obliczany dla ośmiogodzinnego dnia pracy lub 40-godzinnego tygodnia pracy. TWA to górna granica dopuszczalnego średniego narażenia na substancję chemiczną w okresie wymienionym powyżej. Limit ten ma zapewnić brak szkodliwych skutków narażenia na chemikalia przez całe życie pracownika.
STEL (czasami nazywany 15-minutową wartością) opisuje 15-minutowy średni ważony czasowo limit narażenia. Średnia ekspozycja w okresie 15 minut nie może przekraczać wartości STEL. W przypadku STEL obowiązują trzy zasady:
a) Ekspozycja na STEL nie może być dłuższa niż 15 minut.
b) Ekspozycje STEL nie mogą być powtarzane więcej niż cztery razy dziennie.
c) Między kolejnymi ekspozycjami STEL musi upłynąć co najmniej 1 godzina.
Wartość pułapu, znana również jako wartość szczytowa, to maksymalne dopuszczalne stężenie w dowolnym momencie. Nigdy nie należy przekraczać tego limitu ekspozycji.
Nie wszystkie substancje chemiczne mają jasno określone OEL w każdej jurysdykcji. Jeżeli substancja OEL nie została sformalizowana, zagrożeniom chemicznym można podać szacunkowy limit na podstawie kodów H, kategorii GHS, danych dotyczących toksyczności i skutków zdrowotnych.
Grupowanie narażenia zawodowego to proces przypisywania chemikaliów do określonych kategorii lub zakresów na podstawie siły działania substancji chemicznej i niekorzystnych skutków zdrowotnych związanych z narażeniem. Wynikiem tego procesu jest pasmo narażenia zawodowego (OEB), wahające się od A do E, co odpowiada zakresowi stężeń narażenia, które mają chronić zdrowie pracowników.
Zakresy narażenia zawodowego są dobrze znaną metodą opracowaną przez amerykański Narodowy Instytut Bezpieczeństwa i Higieny Pracy (NIOSH) i są szeroko stosowane w środowisku zawodowym. Więcej informacji można znaleźć tutaj.
Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące limitów narażenia zawodowego, oceny ryzyka chemicznego lub chciałbyś uzyskać poradę na temat bezpiecznego obchodzenia się z zagrożeniami chemicznymi, proszę skontaktować się z Chemwatch zespół dzisiaj lub e-mail sa***@ch**********.net. Posiadamy ponad 30-letnie doświadczenie chemiczne i jesteśmy dobrze wyposażeni, aby pomóc Ci ocenić zagrożenia w miejscu pracy i przestrzegać przepisów BHP.
Źródła:
