Polecane w tym tygodniu
Podchloryn sodu to związek chemiczny o wzorze NaClO. [1] Jest to klarowny, lekko żółtawy roztwór o charakterystycznym zapachu. Podchloryn sodu jest niestabilny. Chlor odparowuje z roztworu, a po podgrzaniu podchloryn sodu rozpada się. Dzieje się tak również wtedy, gdy podchloryn sodu wchodzi w kontakt z kwasami, światłem słonecznym, niektórymi metalami oraz trującymi i żrącymi gazami, w tym gazowym chlorem. Jest silnym utleniaczem i reaguje z łatwopalnymi związkami i reduktorami. Roztwór podchlorynu sodu jest słabą zasadą, która jest łatwopalna.
Wyróżniony Artykuły
W dniu 19 kwietnia 2019 r. chińskie Ministerstwo Ekologii i Środowiska (MEE) wydało zawiadomienie o zasięgnięciu opinii publicznej na temat ogólnego programu wytycznych technicznych dotyczących oceny ryzyka środowiskowego dla zdrowia, którego celem jest wytyczne i uregulowanie prac związanych z oceną środowiskowego ryzyka dla zdrowia oraz ochrona społeczeństwa zdrowie. Konsultacje zakończą się 22 maja br. Ocena środowiskowego ryzyka dla zdrowia jest ważną podstawą zarządzania środowiskowego. Może pomóc rządom zająć się pierwotną przyczyną zagrożeń dla środowiska i proaktywnie zarządzać zanieczyszczeniami środowiska o wysokim zagrożeniu dla zdrowia, umożliwiając w ten sposób wprowadzenie znacznych ulepszeń w zarządzaniu ekologicznym i środowiskowym. Program ogólny jest pozycjonowany jako główny plan kierujący ramami instytucjonalnymi oceny środowiskowego ryzyka dla zdrowia. Kierując się zasadą zapewnienia „naukowych, konserwatywnych, aktualnych i identyfikowalnych” praktyk, stosuje się ją do oceny zagrożeń dla zdrowia ludzi wynikających z narażenia na chemikalia w środowisku. Zgodnie z dokumentem procedura oceny środowiskowego ryzyka zdrowotnego składa się zasadniczo z sześciu etapów. Program ogólny zawiera szczegółowe wymagania dla osób oceniających ryzyko w przeprowadzaniu każdej z sześciu faz oceny środowiskowego ryzyka dla zdrowia. Na przykład, opracowując program oceny, osoby oceniające ryzyko powinny najpierw zidentyfikować kilka czynników, w tym cel, zakres, kategorię, treść oceny, metodologię gromadzenia danych oraz wymogi kontroli jakości. Należy również zauważyć, że niektóre procedury i wymagania są opracowywane odwołując się do odpowiednich dokumentów technicznych wydanych przez władze innych krajów, a także organizacje międzynarodowe, takie jak WHO. Dalsze informacje są dostępne pod adresem: Uwaga MEE
Zespół badawczy z Ehime University scharakteryzował złożoną kompozycję chlorowanych, bromowanych i mieszanych fluorowcowanych dioksyn, a także ich głównych prekursorów w glebach z obszarów spalania i demontażu e-odpadów w Agbogbloshie (Akra, Ghana), głównym centrum nieformalnych e-odpadów przetwórstwo w Afryce Odkrycia zostały opublikowane 22 lutego 2019 r. w Environmental Science & Technology. E-waste lub Waste Electrical and Electronic Equipment (WEEE) odnosi się do produktów wycofanych z eksploatacji, takich jak urządzenia komunikacyjne, elektronika użytkowa i sprzęt gospodarstwa domowego. Elektroodpady zawierają znaczne ilości cennych metali do recyklingu, ale są również uważane za odpady niebezpieczne ze względu na obecność substancji toksycznych, takich jak metale ciężkie i wiele różnych dodatków do tworzyw sztucznych. Duża ilość tych niebezpiecznych odpadów została w niewłaściwy sposób poddana recyklingowi i nieformalnie przetworzona w azjatyckich i afrykańskich krajach rozwijających się przy użyciu prymitywnych metod, takich jak ogrzewanie płytek drukowanych i otwarte spalanie przewodów. Te nieformalne działania recyklingowe doprowadziły do poważnego zanieczyszczenia środowiska spowodowanego emisją nie tylko zanieczyszczeń zawartych w e-odpadach, ale także powstających w sposób niezamierzony wtórnych toksycznych chemikaliów. Związki dioksynopodobne lub po prostu dioksyny to grupa niezamierzonych zanieczyszczeń powstających podczas nieformalnego przetwarzania e-odpadów o szerokim spektrum potencjalnych skutków toksycznych. Jednak ocena wpływu dioksyn pochodzących z e-odpadów na środowisko i zdrowie jest trudna ze względu na ich złożony skład. Chlorowane dioksyny, w tym polichlorowane dibenzo-p-dioksyny i dibenzofurany, są produktami ubocznymi spalania polichlorku winylu (PVC) stosowanego do powlekania drutu. Mniej znane dioksyny bromowane to produkty degradacji termicznej bromowanych środków zmniejszających palność (BFR), które są dodatkami do tworzyw sztucznych zaprojektowanymi w celu zapobiegania przypadkowym pożarom. Mieszane bromowane/chlorowane dioksyny są również generowane podczas spalania e-odpadów, ale nie zostały dobrze scharakteryzowane ze względu na trudności w analizie dużej ich liczby. Zespół badawczy z Ehime University wykorzystał specjalne metody analityczne oparte na dwuwymiarowej chromatografii gazowej (GC×GC) i spektrometrii masowej czasu przelotu (ToFMS) do przeprowadzenia kompleksowego profilowania zanieczyszczeń halogenowych w glebach zebranych w pobliżu spalarni e-odpadów i miejsca demontażu. Polibromowane i mieszane fluorowcowane dibenzofurany (PBDF i PXDF) były głównymi wykrytymi dioksynami. Ich profile składu sugerują, że PBDF powstały z polibromowanych eterów difenylowych (PBDE), grupy środków zmniejszających palność powszechnie występujących w e-odpadach z tworzyw sztucznych; i PXDF głównie z PBDF poprzez kolejną wymianę bromu na chlor. Wysokie stężenia PXDF w obszarach spalania e-odpadów wskazują, że te „ukryte” dioksyny mogą znacząco przyczynić się do całkowitej toksyczności mieszaniny dioksyn pochodzących z e-odpadów i muszą zostać uwzględnione w przyszłej ocenie ryzyka narażenia środowiska i ludzi.
