Itinatampok ngayong linggo
Ang Titanium dioxide (TiO2) (CAS Number 13463-67-7) ay isang hindi nasusunog, puti, mala-kristal, solid, walang amoy na pulbos. Ito ay hindi matutunaw sa tubig, hydrochloric acid, nitric acid, at alkohol, at ito ay natutunaw sa mainit na puro sulfuric acid, hydrogen fluoride, o alkali. Ang TiO2 ay may ilang mga natural na nagaganap na mga anyong mineral, o mga polymorph, na may parehong pormula ng kemikal at magkaibang istrukturang mala-kristal. Kasama sa mga karaniwang TiO2 polymorph ang rutile (CAS Number 1317-80-322 2) at anatase (CAS Number 1317-70-0). Habang ang parehong rutile at anatase ay nabibilang sa tetragonal crystal system, ang rutile ay may mas siksik na pag-aayos ng mga atomo. Ang parehong anatase at rutile ay ginagamit bilang puting pigment. Ang Rutile TiO2 ay ang pinakakaraniwang ginagamit na puting pigment dahil sa mataas na refractive index nito at medyo mababa ang pagsipsip ng liwanag. Ang Anatase ay ginagamit para sa mga espesyal na aplikasyon (hal., sa papel at mga hibla). Ang TiO2 ay hindi sumisipsip ng nakikitang liwanag, ngunit malakas itong sumisipsip ng ultraviolet (UV) radiation. Ang komersyal na rutile na TiO2 ay inihanda na may average na laki ng particle na 0.22 μm hanggang 0.25 μm. Ang pigment-grade TiO2 ay tumutukoy sa anatase at rutile na pigment na may median na laki ng particle na karaniwang mula 0.2 μm hanggang 0.3 μm. Ang laki ng butil ay isang mahalagang determinant ng mga katangian ng mga pigment at iba pang mga huling produkto. [1]
