ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ ਹੈ, ਸੂਰਜ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤਿਤਲੀਆਂ ਬਾਹਰ ਹਨ।
ਤਿਤਲੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਨੰਦਮਈ ਜੀਵ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ - ਰੰਗੀਨ, ਨੁਕਸਾਨ ਰਹਿਤ, ਪੌਦੇ ਤੋਂ ਪੌਦੇ ਤੱਕ ਤੈਰਦੀਆਂ, ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੈਂਡਸਕੇਪ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰਤਾ ਲਿਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਰ ਤਿਤਲੀਆਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਬਣੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਕੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਘਟ ਰਹੀ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੌਜੂਦਾ ਅੰਕੜੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦੇ ਹਨ? ਇਹਨਾਂ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਈ ਪੜ੍ਹੋ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕੁਝ!
ਤਿਤਲੀਆਂ ਲੇਪੀਡੋਪਟੇਰਾ ਕ੍ਰਮ ਵਿੱਚ ਕੀੜੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਘੱਟ ਜੀਵੰਤ (ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਯੋਗ) ਮਿੱਤਰ, ਕੀੜਾ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਬਾਲਗ ਤਿਤਲੀਆਂ ਦੇ ਚਾਰ ਵੱਡੇ, ਚਮਕੀਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਖੰਭ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਲੰਬਾ, ਨਲਾਕਾਰ ਪ੍ਰੋਬੋਸਿਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਉਹ ਫੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕੱਢਣ ਲਈ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸਾਰੇ ਕੀੜਿਆਂ ਵਾਂਗ, ਤਿਤਲੀਆਂ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਤਿੰਨ ਹਿੱਸੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ: ਸਿਰ, ਪੇਟ ਅਤੇ ਛਾਤੀ।
ਤਿਤਲੀਆਂ ਦੇ ਛੇ ਪਰਿਵਾਰ ਹਨ। ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪਰਿਵਾਰ nymphalidae ਹੈ, ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ lycaenidae papilionidae, pieridae, riodinidae ਅਤੇ ਵਿਵਾਦਗ੍ਰਸਤ hesperiidae ਪਰਿਵਾਰ ਹੈ। ਹੈਸਪੇਰੀਡੀਏ ਤਿਤਲੀਆਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਪਤਾਨ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਕੁਝ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਸੱਚੇ ਤਿਤਲੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਛੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਤਿਤਲੀ ਦੀਆਂ 17,500 ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਿਸਮਾਂ ਮੌਜੂਦ ਹਨ।
ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ-ਚੱਕਰ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਤਿਤਲੀਆਂ ਇੱਕ 4-ਪੜਾਅ ਦੇ ਰੂਪਾਂਤਰ ਤੋਂ ਗੁਜ਼ਰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਡੇ ਦੀ ਅਵਸਥਾ ਤੋਂ ਬਾਲਗਤਾ ਤੱਕ ਲੈ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਖੰਭਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਬਾਲਗ ਤਿਤਲੀਆਂ ਅੰਡੇ (ਲਾਰਵਾ) ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਫਿਰ ਕੈਟਰਪਿਲਰ ਬਣ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਕੈਟਰਪਿਲਰ ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਖੁਆਉਂਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਉਹ ਰੱਖੇ ਗਏ ਹਨ, ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਹਰ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਕ੍ਰਿਸਲਿਸ ਵਿੱਚ ਪਿਊਪਿੰਗ ਕਰਦੇ ਹੋਏ।
ਇਸ ਚੱਕਰ ਲਈ ਕੋਈ ਨਿਰਧਾਰਤ ਸਮਾਂ ਸੀਮਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇੱਕ ਕੈਟਰਪਿਲਰ ਦੀ ਚਮੜੀ ਕ੍ਰਿਸਾਲਿਸ ਵਿੱਚ ਸੁਗੰਧਿਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚਾਰ ਜਾਂ ਵੱਧ ਵਾਰ ਵਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਕਠੋਰ ਸਰਦੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਇੱਕ ਪੜਾਅ ਜਾਂ ਦੂਜੇ ਪੜਾਅ ਵਿੱਚ ਸੁਸਤ ਰਹਿਣਗੀਆਂ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਇਹ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਪੂਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਕ੍ਰਿਸਾਲਿਸ ਖੁੱਲ੍ਹ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਬਾਲਗ ਤਿਤਲੀ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਵੇਗੀ। ਤਿਤਲੀ ਦੇ ਖੰਭਾਂ ਦੇ ਫੈਲਣ ਅਤੇ ਸੁੱਕ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਅੰਤਮ, ਬਾਲਗ ਪੜਾਅ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਉੱਡ ਜਾਣਗੇ।
ਸੌਖੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਤਿਤਲੀ ਦਾ ਜੀਵਨ ਚੱਕਰ ਅੰਡੇ, ਲਾਰਵੇ (ਕੇਟਰਪਿਲਰ), ਪਿਊਪੇ (ਕ੍ਰਿਸਾਲਿਸ), ਅਤੇ ਇਮੇਗੋ (ਬਾਲਗ) ਅਵਸਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲਦਾ ਹੈ। ਤਿਤਲੀਆਂ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੇ ਕਾਰਕਾਂ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਿਆਂ, ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੱਕ ਜੀ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।
ਤਿਤਲੀਆਂ ਆਪਣੇ ਚਮਕਦਾਰ ਰੰਗਾਂ ਅਤੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਨਮੂਨੇ ਵਾਲੇ ਖੰਭਾਂ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਜ਼ੁਕ ਖੰਭ ਛੋਟੇ ਪੈਮਾਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਢੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਛੂਹਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਨਾਜ਼ੁਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਤਿਤਲੀ ਦੇ ਖੰਭਾਂ ਦਾ ਰੰਗ ਦੋ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: ਪਿਗਮੈਂਟੇਸ਼ਨ ਅਤੇ ਢਾਂਚਾਗਤ ਰੰਗ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਸਕੇਲਾਂ ਵਿੱਚ ਮੇਲੇਨਿਨ ਕਾਲੇ ਅਤੇ ਭੂਰੇ ਵਿੱਚ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਬਲੂਜ਼, ਲਾਲ, ਹਰੀਆਂ ਅਤੇ ਇਰਾਇਡਸੈਂਟਸ ਵਿਜ਼ੂਅਲ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਪਵਰਤਨ ਅਤੇ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਤਿਤਲੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਬਹੁਰੂਪੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਭਾਵ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸਰੀਰਕ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਜਾਂ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਨਕਲ, ਛਲਾਵੇ ਜਾਂ ਅਪੋਜ਼ਮੈਟਿਜ਼ਮ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸ਼ਿਕਾਰ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਅਤੇ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।
ਕੁਝ ਤਿਤਲੀਆਂ ਲੰਬੀ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਪਰਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਜਾਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ, ਜਵਾਬ ਹਾਂ ਹੈ, ਤਿਤਲੀ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਸ਼ਵ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਘਟਦੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਕਾਰਨ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਜਲਵਾਯੂ ਪਰਿਵਰਤਨ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਅਤੇ ਵਿਨਾਸ਼, ਅਤੇ ਹਵਾ ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਨ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਰਸਾਇਣਕ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਨੂੰ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਗਰਮ ਮੌਸਮ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਰੰਗੀਨ ਕੀੜਿਆਂ ਦੀ ਘਟਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਹੈ। ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪੌਦੇ ਪਹਿਲਾਂ ਮਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਤਿਤਲੀਆਂ ਲਈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ, ਜਾਂ ਇਹ ਘੱਟ ਅਨੁਮਾਨਿਤ ਮੌਸਮਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਤਿਤਲੀ ਦਾ ਜੀਵਨ ਚੱਕਰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਅਸੀਂ ਲੇਪੀਡੋਪਟਰਿਸਟ (ਤਿਤਲੀ ਅਤੇ ਕੀੜੇ ਦੇ ਮਾਹਰ) ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ, ਪਰ ਅਸੀਂ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹੋਰ ਖੇਤਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ SDS ਪ੍ਰਬੰਧਨ, ਜੋਖਮ ਮੁਲਾਂਕਣ, 24/7 ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਰਿਸਪਾਂਸ, ਸੰਪਤੀ ਪ੍ਰਬੰਧਨ, ਹੀਟ ਮੈਪਸ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ। 'ਤੇ ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ sa***@ch******.net ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਈ.
ਸਰੋਤ:
