Σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από ΤΟΝΙΚΗ ΚΟΡΗ που εμφανίζεται σε συνδυασμό με μειωμένα αντανακλαστικά των κάτω άκρων. Η προσβεβλημένη κόρη θα ανταποκριθεί πιο ζωηρά στην προσαρμογή παρά στο φως (φως-σχεδόν διάσταση) και είναι υπερευαίσθητη στις αραιές οφθαλμικές σταγόνες πιλοκαρπίνης, οι οποίες προκαλούν στένωση της κόρης. Τα παθολογικά χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν εκφύλιση του ακτινωτού γαγγλίου και μεταγαγγλιακές παρασυμπαθητικές ίνες που νευρώνουν τον συσταλτικό μυ της κόρης. (Από τους Adams et al., Principles of Neurology, 6th ed, p279).