COVID-19 z pewnością odcisnął swoje piętno na 2020 r., A trwa wyścig o stworzenie szczepionki, która spowoduje ponowne otwarcie granic, rozkwit gospodarek, a co najważniejsze, pozwoli nam wszystkim być zdrowym i powrócić do naszego normalnego, niezwiązanego z dystansem społecznym zyje.
W tej trzyczęściowej serii dążymy do obalenia niektórych mitów i rozwiania niektórych obaw związanych ze szczepionkami w ogóle, a zwłaszcza szczepionką COVID-19. W tej pierwszej części przyjrzymy się bliżej, z jakich szczepionek są zrobione i jak działają.
Szczepionki zapewniają ochronę przed działaniem patogenów (organizmów chorobotwórczych). Każda szczepionka działa przeciwko konkretnemu patogenowi, tak że po zaszczepieniu przeciwko niej, w przypadku zakażenia przez dany patogen, wystąpią łagodniejsze objawy i krótszy czas trwania choroby. Zasadniczo układ odpornościowy pamięta wcześniejsze spotkanie z tym patogenem (w postaci szczepionki) i wkracza do akcji, zapobiegając pełnej sile infekcji.
Składniki szczepionki
„Aktywne składniki” szczepionek nazywane są antygenami. Są to cząstki związane z docelowym patogenem. Są wspierane przez składniki adiuwantowe, które pomagają układowi odpornościowemu rozpoznać antygen. Inne składniki obejmują środki konserwujące lub stabilizujące oraz wypełniacze lub rozcieńczalniki.
W przeciwieństwie do miejskich legend, które obfitują w szczepionki, nie zawierają mikroczipów, urządzeń śledzących ani substancji, które konkretnie i bezpośrednio powodują choroby, takie jak autyzm czy choroba Alzheimera.
Antygeny to małe cząsteczki pochodzące od patogenu, przeciwko któremu ma działać szczepionka. Te cząsteczki wirusów i bakterii można stosować w różnych formach, a szczepionki są odpowiednio klasyfikowane.
Zawierają one osłabioną (atenuowaną) formę patogenu i naśladują naturalną infekcję. Oznacza to, że szczepionka wywołuje silną odpowiedź immunologiczną, prowadzącą do odporności na całe życie już po jednej lub dwóch dawkach. Niestety, takie szczepionki muszą być schłodzone, co utrudnia ich podawanie w regionach bez łatwego dostępu do lodówki. Mogą być również nieodpowiednie dla osób z osłabionym układem odpornościowym. Żywe (atenuowane) szczepionki są zwykle używane do uodparniania przeciwko:
Zawierają one zabitą wersję patogenu. Szczepionki inaktywowane należy podawać w wielu dawkach, ponieważ zazwyczaj nie wywołują wystarczająco silnej odpowiedzi immunologicznej, aby wytworzyć odporność na całe życie. Szczepionki inaktywowane są zwykle używane do uodparniania przeciwko:
Szczepionki te zawierają fragmenty patogenu, które mogą zawierać cukry, białka lub osłonkę (kapsyd) patogenu. Te typy szczepionek można podawać szerokiemu przekrojowi społecznemu, ponieważ tworzą bardzo ukierunkowaną odpowiedź immunologiczną. Jednak często wymagają powtarzanych dawek (boosterów), aby wywołać przedłużoną odporność na patogen. Szczepionki podjednostkowe, rekombinowane, polisacharydowe i koniugaty zostały użyte do uodpornienia przeciwko:
Te szczepionki zawierają toksyny wytwarzane przez patogen w celu wytworzenia odporności. Ponieważ odpowiedź immunologiczna jest skierowana na toksynę, odporność jest wywoływana raczej dla części patogenu powodującej chorobę, niż dla całego patogenu. W tych szczepionkach toksyna została zabezpieczona, jednak nadal jest antygenowa i jest zazwyczaj adsorbowana na solach glinu lub wapnia, które działają jako adiuwant. Szczepionki toksoidowe zostały stworzone w celu ochrony przed:
Nowe typy opracowywanych szczepionek obejmują Szczepionki DNA które wytwarzają silną długotrwałą odporność i szczepionki rekombinowanych wektorów które działają podobnie do naturalnej infekcji i skutecznie wywołują odporność na patogen.
Są to adiuwanty, konserwanty, stabilizatory i rozcieńczalniki, które tworzą „przerażające” składniki wymienione w niektórych informacjach o szczepionkach. Pewnie zastanawiasz się, dlaczego tam są. Przyjrzyjmy się bliżej temu, co robią.
Adiuwanty
Ałun lub aluminium działa jako adiuwant i często występuje w niewielkich ilościach w szczepionkach. Często występuje w postaci wodorotlenku glinu, siarczanu glinu i / lub siarczanu glinu potasu.
Adiuwanty są wymagane, ponieważ cząsteczki chorobotwórcze lub toksyny w szczepionkach (antygenach) zostały osłabione, zabite lub rozbite na drobne kawałki w celu wyizolowania określonych białek lub cukrów. Bez adiuwantów Twój układ odpornościowy prawdopodobnie nie zauważyłby antygenów, a gdyby tak się stało, dość szybko rozwiązałby problem. W rezultacie możesz nie uzyskać odporności na patogen.
Adiuwant działa jak neon dla twojego układu odpornościowego, ostrzegając go o obecności obcej substancji i sygnalizując, że twój układ odpornościowy musi zejść z (metaforycznego) tyłka i zrobić coś z tym, co właśnie dostało się do twojego ciała.
A co z tymi składnikami ałunu lub aluminium powodującymi chorobę Alzheimera? Istnieje wiele sprzecznych raportów na temat wpływu aluminium na postęp choroby Alzheimera, a naukowcy nie byli w stanie jednoznacznie wykazać, że aluminium bezpośrednio przyczynia się do choroby Alzheimera. Jeśli weźmie się pod uwagę, że około 5% dziennego spożycia tego biometalu pochodzi z wody pitnej, ilość otrzymana ze szczepionek blednie w porównaniu.
W niektórych szczepionkach stosowany jest tiomersal (środek konserwujący na bazie rtęci). Powszechnie wiadomo, że spożywanie rtęci jest niebezpieczne dla zdrowia, więc możesz się zastanawiać, dlaczego naukowcy mieliby umieścić ją w szczepionce?
Odpowiedź jest prosta. Konserwanty i stabilizatory odgrywają istotną rolę w utrzymaniu bezpieczeństwa i stabilności szczepionki. Stabilność i brak zanieczyszczeń to ważne właściwości szczepionek, ponieważ muszą one trwać wystarczająco długo, aby dotrzeć od producenta do lekarza lub pielęgniarki środowiskowej, a następnie do ich pacjentów. Na obszarach bez dostępu do lodówki zdolność szczepionki do pozostania stabilna w temperaturze pokojowej jest szczególnie ważna dla zachowania skuteczności szczepionki.
Tiomersal działa szczególnie w celu zapobiegania zanieczyszczeniu pojemnika ze szczepionką przez grzyby lub bakterie. Co więcej, ilość rtęci zawarta w typowej dawce szczepionki jest minimalna. W rzeczywistości prawdopodobnie połkniesz tyle samo rtęci w porcji tuńczyka w puszce. Jest również metabolizowany inaczej niż naturalnie występująca rtęć.
Inną ważną właściwością szczepionek jest łatwość użycia. Szczepionkę należy łatwo wyjąć z pojemnika, w którym została dostarczona, aby można ją było podać pacjentowi. Oleje lub cukry są zwykle dodawane jako stabilizatory, aby szczepionka miała dłuższy okres przydatności do spożycia i nie przywierała do ścianek pojemnika, dzięki czemu otrzymujesz wszystkie wymagane antygeny i adiuwanty z pojedynczej dawki.
Szczepionki zawierają również rozcieńczalniki lub wypełniacze, takie jak sterylna woda lub roztwór soli. Zapewniają one, że niewielkie ilości antygenów i adiuwantów wymagane dla odporności są dostarczane w objętości, która jest wystarczająco duża, aby pracownicy służby zdrowia mogli je łatwo manipulować i skutecznie podawać.
Być może słyszałeś, że szczepionki zawierające białko jaja lub formaldehyd. Są to pozostałości po procesach produkcji szczepionek. Zwykle występują tylko w niewielkich ilościach, jeśli w ogóle.
Szczepionki są zazwyczaj podawane doustnie (tj. Połykane) lub dożylnie (przez igłę do wstrzyknięć). Chociaż układ odpornościowy może zareagować natychmiast, zwykle uzyskanie odporności zajmuje 10–14 dni. Wszelkie zaczerwienienia wokół miejsca wstrzyknięcia, zmęczenie lub lekka gorączka po podaniu szczepionki są oznaką jej prawidłowego działania.
Czym jest odporność stada?
Odporność zbiorową uzyskuje się, gdy wystarczająca liczba osób w Twojej społeczności otrzymała szczepionkę lub była narażona na działanie patogenu. Dokładny procent ekspozycji wymagany do uzyskania odporności stada zależy w dużej mierze od docelowego patogenu. W Australii dążymy do tego, aby 95% populacji otrzymało wszystkie określone szczepionki w celu uzyskania odporności stada na szeroki zakres chorób.
Po uzyskaniu odporności stada istnieje niewielkie ryzyko powszechnego przenoszenia patogenu (ów), a osoby, które zostały zaszczepione, doświadczą łagodniejszych objawów i krótszego czasu trwania choroby, jeśli w ogóle zachorują. Oznacza to, że osoby bezbronne - niemowlęta, małe dzieci, osoby starsze, osoby z chorobami lub osoby z obniżoną odpornością lub niezdolne do przyjęcia niektórych szczepionek z powodu stanu zdrowia - pozostają chronione.
W drugiej części tej serii przyjrzymy się bliżej sposobom projektowania i opracowywania szczepionek, aw części 3 przyjrzymy się konkretnie wyzwaniom związanym z zaprojektowaniem szczepionki COVID-19.
W przypadku pytań lub chęci uzyskania porady dotyczącej bezpiecznego obchodzenia się z tymi i innymi niebezpiecznymi substancjami, prosimy skontaktować się z Chemwatch zespół dzisiaj. Nasz przyjazny i doświadczony personel korzysta z wieloletniego doświadczenia, aby oferować najnowsze porady branżowe dotyczące zachowania bezpieczeństwa i przestrzegania przepisów BHP.
Źródła:
https://www.health.gov.au/health-topics/immunisation/about-immunisation/are-vaccines-safe
https://www.webmd.com/children/vaccines/immunizations-vaccines-power-of-preparation#1
https://www.vaccines.gov/basics/types
https://www.health.gov.au/resources/publications/what-is-in-vaccines-fact-sheet
https://www.health.gov.au/sites/default/files/what-is-in-vaccines_0.pdf
https://www.health.gov.au/health-topics/immunisation/childhood-immunisation-coverage
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3056430/
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0264410X16309173
https://www.abc.net.au/news/health/2020-04-17/coronavirus-vaccine-ian-frazer/12146616
https://www1.racgp.org.au/newsgp/clinical/cautiously-optimistic-australian-coronavirus-vacci
https://www.health.gov.au/health-topics/immunisation/getting-vaccinated/after-your-visit
https://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019/advice-for-public
https://www.fda.gov/vaccines-blood-biologics/safety-availability-biologics/thimerosal-and-vaccines
