Polecane w tym tygodniu
Arsyna jest związkiem nieorganicznym o wzorze AsH3. Ten łatwopalny, samozapalny i wysoce toksyczny gaz jest jednym z najprostszych związków arsenu. [1] Arsyna ma zapach czosnku lub rybi, który można wykryć przy stężeniu 0.5 ppm i wyższym. Ponieważ arsen nie jest drażniący i nie wywołuje natychmiastowych objawów, osoby narażone na niebezpieczne poziomy mogą nie być świadome jego obecności. Arsyna jest rozpuszczalna w wodzie. [2] Arsyna powstaje, gdy arsen wchodzi w kontakt z kwasem. [3]
Wyróżniony Artykuły
1 lipca 2020 r. australijski program wprowadzania chemikaliów przemysłowych (AICIS) zastąpi obecny program. Podobnie jak w przypadku NICNAS, koszty prowadzenia AICIS będą pokrywane z opłat i prowizji nakładanych na importerów i producentów (wprowadzających) chemikaliów przemysłowych. NICNAS poszukuje opinii na temat zasad i opcji przedstawionych w nowo opublikowanym dokumencie konsultacyjnym, który zostanie wykorzystany do ustalenia opłat za AICIS. Informacje zwrotne zostaną wykorzystane do opracowania projektu oświadczenia o wdrożeniu zwrotu kosztów (CRIS), które będzie zawierało proponowaną tabelę opłat i prowizji dla podmiotów wprowadzających w ramach AICIS. Więcej informacji na temat konsultacji można znaleźć pod adresem: Pobierz dokument konsultacyjny – Zasady zwrotu kosztów AICIS [PDF 1.1 MB]. Konsultacje zakończą się 14 października 2019 r.
Tlen rozpuszczony w roztworze porowym jest często czynnikiem kontrolującym szybkość procesu korozji prętów stalowych w betonie. Niniejsze badanie dotyczy odporności na korozję i właściwości polaryzacyjnych prętów stalowych w próbce zaprawy zmieszanej z mikroorganizmami tlenowymi. Dodatek mikroorganizmów do mieszanek zapraw wpłynął na podwyższenie odporności korozyjnej, co zostało potwierdzone zmniejszeniem współczynnika przepuszczalności tlenu na podstawie własności polaryzacji katodowej. Niniejsze badanie przedstawia nową metodę zwiększania odporności na korozję poprzez zmniejszoną dostępność rozpuszczonego tlenu w reakcjach katodowych, którą można uzyskać w procesach metabolicznych tlenowych bakterii Bacillus subtilis natto w obecności źródeł węgla organicznego. Ponadto podejście to jest korzystne w ułatwianiu tworzenia się węglanu wapnia, który uszczelnia pęknięcia, któremu towarzyszy samonaprawa betonu. Korozja prętów stalowych w betonie prowadzi do zmniejszenia trwałości betonu zbrojonego. Procesy korozji można wytłumaczyć reakcjami elektrochemicznymi zachodzącymi w obszarach anodowych i katodowych. Ta ostatnia reakcja wymaga tlenu i wody, która jest elektrolitem, który może wspomagać przepływ elektronów. Tlen rozpuszczony w roztworze porowym jest często czynnikiem kontrolującym szybkość procesu korozji prętów stalowych w betonie. Właściwości te są zasadniczo związane z przepuszczalnością tlenu rozpuszczonego w roztworze porowym. Może na to wpływać aktywność metaboliczna tlenowych Bacillus subtilis natto zmieszanych z mieszankami cementowymi. Bacillus subtilis natto jest odporny na niekorzystne warunki środowiskowe, w tym zasolenie i ekstremalne pH, poprzez tworzenie przetrwalników w okresach stresu żywieniowego, dopóki warunki nie staną się sprzyjające. Wykonano pomiary elektrochemiczne mające na celu zbadanie procesów korozyjnych metodą impedancji AC, pomiary potencjału półogniw oraz pomiary korozji makroogniw za pomocą amperomierzy o zerowej rezystancji. Krzywe polaryzacji katodowej mierzono 28 i 91 dni przed i po wystawieniu próbek na korozję indukowaną chlorkami w cyklach suchych i mokrych. Uzyskane wyniki wskazują, że wskaźnik przepuszczalności tlenu wywnioskowany na podstawie granicznej gęstości prądu jest znacznie niższy w przypadku próbek zapraw zmieszanych z Bacillus subtilis natto. Można to wytłumaczyć faktem, że rozpuszczony tlen jest zużywany przez utlenianie materii organicznej, proces początkowo katalizowany przez Bacillus subtilis natto obecne w mieszankach zapraw w okresach monitorowania. Na podstawie uzyskanych wyników dodatek roztworu hodowlanego zawierającego Bacillus subtilis natto reagujący z rozpuszczonym tlenem spowodował zwiększenie odporności na procesy korozyjne, co potwierdziły wyniki potencjału półogniwa oraz gęstości prądu korozyjnego mikroogniwa i makrokomórki.
