Biuletyn 13 marca 2020 r

Polecane w tym tygodniu

Arsen

Wodorowęglan sodu, znany również jako soda oczyszczona lub wodorowęglan sodu, jest rozpuszczalnym, bezwonnym, białym pierwiastkiem. Arsen jest pierwiastkiem chemicznym o symbolu As, masie atomowej 74.921 595 i liczbie atomowej 33. Należy do grupy piktogenów układu okresowego pierwiastków i jego kategoria elementów to Metaloid. Arsen ma metaliczno-szary wygląd i jest stosowany głównie w stopach ołowiu. Jego liczne alotropy występują w różnych kolorach - w tym żółtym i czarnym - ale tylko szara forma jest ważna dla przemysłu. Arsen występuje w wielu minerałach, zwykle w połączeniu z siarką metali, ale może również występować jako czysty kryształ elementarny. Arsen jest zarówno organiczną, jak i nieorganiczną substancją chemiczną. Jest substancją rakotwórczą z grupy A i wszystkie jej formy stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego. [1, 2]


Pobierz cały plik PDF poniżej


Wyróżniony Artykuły

ECHA rozpoczyna prace nad zwiększeniem bezpieczeństwa wody pitnej

ECHA rozpocznie tworzenie listy substancji, które można bezpiecznie stosować w materiałach, które mają kontakt z wodą pitną. Celem jest poprawa ochrony konsumentów i zapewnienie równych standardów bezpieczeństwa dla przemysłu. Helsinki, 14 stycznia 2020 r. - Wraz z przekształceniem dyrektywy w sprawie wody pitnej ECHA otrzymała zadanie sporządzenia unijnego wykazu pozytywnych chemikaliów, które można bezpiecznie stosować w materiałach mających kontakt z wodą pitną, oraz zarządzania nimi. Pierwsza pozytywna lista ma obejmować około 1500 chemikaliów i zostanie przyjęta przez Komisję Europejską do 2024 r. Ponieważ pierwsza pozytywna lista UE będzie oparta na istniejących listach w państwach członkowskich, zostanie wprowadzony program przeglądu, za pośrednictwem którego Agencja dokona ponownej oceny wszystkich substancji znajdujących się na liście w ciągu 15 lat od jej opublikowania. ECHA nada priorytet substancjom podlegającym systematycznemu przeglądowi i zaleci dla nich daty ważności. Każda zatwierdzona substancja zostanie dopuszczona do użytku przez ograniczony czas. Harmonogram przeglądów będzie zależał od niebezpiecznych właściwości substancji, a także od jakości i aktualności podstawowych ocen ryzyka. Firmy będą musiały złożyć wniosek o dokonanie przeglądu do ECHA, jeśli chcą utrzymać swoje substancje na liście pozytywnej. Firmy będą również musiały złożyć wniosek, jeśli chcą dodać nowe substancje do listy. Państwa członkowskie mogą również przedkładać ECHA dokumentacje w celu usunięcia substancji z wykazu lub aktualizacji wpisów - na przykład w przypadku zmiany granicznego stężenia substancji w wodzie pitnej. ECHA oceni wnioski i dokumentacje, a jej Komitet ds. Oceny Ryzyka sformułuje opinię do dalszego podejmowania decyzji przez Komisję. Bjorn Hansen, dyrektor wykonawczy ECHA, mówi: „Ocenimy substancje używane w materiałach do produkcji, na przykład rur wodociągowych i kranów, iz niecierpliwością czekamy na pracę nad poprawą jakości wody pitnej w całej Europie. W ten sposób możemy polegać na naszej wiedzy specjalistycznej w zakresie oceny ryzyka, osiągać wydajność i zapewnić spójność w różnych aktach prawnych dotyczących chemikaliów. Harmonizacja oceny zapewnia również równe szanse dla firm dostarczających te materiały w różnych krajach europejskich. ” ECHA będzie wspierać Komisję w opracowywaniu wymogów informacyjnych dla wnioskodawców i metod oceny. Prace te zostaną wykonane w ścisłej współpracy z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) ze względu na bliskie powiązania z materiałami do kontaktu z żywnością. Kontekst Wstępne porozumienie w sprawie przekształcenia dyrektywy w sprawie wody pitnej osiągnięto 18 grudnia 2019 r. I nadal wymaga formalnego zatwierdzenia przez Parlament Europejski i Radę. Po zatwierdzeniu dyrektywa zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym UE i wejdzie w życie 20 dni później.

https://echa.europa.eu/de/-/echa-starts-work-on-making-drinking-water-safer

Od „żywego” cementu po biofilmy dostarczające leki, biolodzy przekształcają świat materialny

Cegły w laboratorium Wila Srubara na University of Colorado w Boulder nie tylko żyją, ale się rozmnażają. Są one ubijane przez bakterie, które przekształcają piasek, składniki odżywcze i inne surowce w formę biocementu, podobnie jak koralowce syntetyzują rafy. Podziel jedną cegłę, a za kilka godzin będziesz miał dwie. Zaprojektowane żywe materiały (ELM) są zaprojektowane tak, aby zacierać granice. Używają komórek, głównie drobnoustrojów, do budowy obojętnych materiałów konstrukcyjnych, takich jak utwardzony cement lub podobne do drewna zamienniki wszystkiego, od materiałów budowlanych po meble. Niektóre, jak cegły Srubara, zawierają nawet żywe komórki do ostatecznej mieszanki. Rezultatem są materiały o uderzających nowych możliwościach, jak pokazały innowacje zaprezentowane w zeszłym tygodniu na konferencji Living Materials 2020 w Saarbrüken w Niemczech: pasy startowe lotnisk, które same się budują, oraz żywe bandaże, które rosną w organizmie. „Komórki to niesamowite zakłady produkcyjne” - mówi Neel Joshi, ekspert ELM z Northeastern University. „Próbujemy ich używać do konstruowania rzeczy, które chcemy”. Ludzkość od dawna zbiera chemikalia z drobnoustrojów, takich jak alkohol i leki. Ale badacze ELM werbują mikroby do budowy rzeczy. Weź cegły, zwykle wykonane z gliny, piasku, wapna i wody, które są mieszane, formowane i wypalane w temperaturze ponad 1000 ° C. To pochłania dużo energii i generuje setki milionów ton emisji dwutlenku węgla rocznie. Firma bioMASON z Raleigh w Karolinie Północnej była jedną z pierwszych, które zbadały wykorzystanie bakterii zamiast ciepła, polegając na tym, że mikroby przekształcają składniki odżywcze w węglan wapnia, który utwardza ​​piasek w solidny materiał konstrukcyjny w temperaturze pokojowej. Teraz kilka grup kontynuuje ten pomysł. „Czy mógłbyś wyhodować gdzieś tymczasowy pas startowy, wysiewając bakterie w piasku i żelatynie?” - pyta Sarah Glaven, mikrobiolog i ekspert ELM w USA Laboratorium Badań Marynarki Wojennej. W czerwcu 2019 r. Naukowcy z bazy sił powietrznych Wright-Patterson w Ohio zrobili to właśnie, aby stworzyć prototyp pasa startowego o powierzchni 232 metrów kwadratowych. Nadzieja, mówi Blake Bextine, który prowadzi program ELM w USA Agencja Zaawansowanych Projektów Badawczych Obrony mówi, że zamiast przewozić tony materiałów do założenia ekspedycyjnych pól powietrznych, inżynierowie wojskowi mogliby użyć lokalnego piasku, żwiru i wody oraz zastosować kilka bębnów bakterii cementujących, aby stworzyć nowe pasy startowe w ciągu kilku dni. Cegły i cement na pas startowy nie zatrzymują żywych komórek w ostatecznej strukturze. Ale zespół Srubar robi następny krok. W swoich samoodtwarzających się cegłach naukowcy mieszają żel na bazie składników odżywczych z piaskiem i zaszczepiają go bakteriami, które tworzą węglan wapnia. Następnie kontrolują temperaturę i wilgotność, aby utrzymać żywotność bakterii. Naukowcy mogli podzielić swoją oryginalną cegłę na pół, dodać dodatkowy piasek, hydrożel i składniki odżywcze i obserwować, jak bakterie wyhodowały dwie pełnowymiarowe cegły w ciągu 6 godzin. Po trzech pokoleniach skończyli z ośmioma cegłami, donieśli w numerze Materter z 15 stycznia. (Gdy bakterie skończą hodować nowe cegły, zespół może wyłączyć kontrolę temperatury i wilgotności). Srubar nazywa to „wykładniczą produkcją materiału”. Twórcy ELM wykorzystują również drobnoustroje do wytwarzania biomateriałów do użytku w ludzkim ciele. Mikroby w naturalny sposób wydzielają białka, które wiążą się ze sobą, tworząc fizyczne rusztowanie. Więcej bakterii może przylegać do niej, tworząc wspólne maty mikrobiologiczne zwane biofilmami, które można znaleźć na powierzchniach od zębów po kadłuby statków. Zespół Joshiego opracowuje biofilmy, które mogłyby chronić wyściółkę jelit, która u osób z nieswoistym zapaleniem jelit ulega erozji, powodując bolesne wrzody. W Nature Communications z 6 grudnia 2019 r. Donieśli, że zmodyfikowana bakteria Escherichia coli w jelitach myszy wytwarza białka, które tworzą ochronną macierz, która chroni tkankę przed chemikaliami, które normalnie wywołują wrzody. Jeśli to podejście zadziała na ludziach, lekarze mogliby zaszczepić pacjentów zmodyfikowaną postacią drobnoustroju, który normalnie występuje w jelitach. W innym zastosowaniu medycznym bakterie mogą przekształcić konwencjonalne materiały w fabryki leków. Na przykład w numerze Nature Chemical Biology z 2 grudnia 2019 r. Christopher Voigt z Massachusetts Institute of Technology i jego współpracownicy opisują wysiewanie plastiku zarodnikami bakterii, które nieustannie wytwarzają bakterie. Mikroby syntetyzują związek przeciwbakteryjny skuteczny przeciwko Staphylococcus aureus, niebezpiecznej bakterii zakaźnej. Zespół naukowców pod kierownictwem Chao Zhonga z ShanghaiTech University opracował biofilmy do innego celu: detoksykacji środowiska. Zaczęli od bakterii Bacillus subtilis, która wydziela białko tworzące macierz zwane TasA. Inni badacze wykazali, że TasA był łatwy do inżynierii genetycznej, aby wiązał się z innymi białkami. Zespół zmodyfikował TasA, aby wiązał enzym, który rozkłada toksyczny związek przemysłowy zwany kwasem mono (kwas 2-hydroksyetylotereftalowy) lub MHET. Następnie wykazali, że biofilmy utworzone przez zmodyfikowaną bakterię mogą rozkładać MHET - i że biofilmy utworzone przez mieszankę dwóch zmodyfikowanych szczepów B. subtilis może przeprowadzić dwuetapową degradację pestycydu fosforoorganicznego zwanego paraoksonem. Wyniki, które zespół przedstawił w wydaniu Nature Chemical Biology ze stycznia 2019 roku, podnoszą perspektywę istnienia żywych ścian, które oczyszczają powietrze. Jednak kwestie regulacyjne mogą spowolnić postęp. Wiele bakterii, które wykorzystali badacze ELM, występuje w przyrodzie i nie powinno powodować kontroli regulacyjnej. Ale organizmy zmodyfikowane genetycznie to zrobią - a perspektywa wyhodowanych mikrobów osadzonych, powiedzmy, w żywych ścianach może zakłócić działanie regulatorów.

https://www.sciencemag.org

Kopanie ziemi: czy twoje domowe warzywa są bezpieczne?

Poziom zanieczyszczenia metalami ciężkimi w australijskich ogrodach jest ujawniany przez program Uniwersytetu Macquarie, który bada tysiące próbek gleby przesłanych przez zainteresowanych obywateli. Uprawa własnych warzyw powinna być zdrowa, ale ile wiesz o glebie, na której rosną? Mogą w nim znajdować się metalowe zanieczyszczenia, które mogą dostać się do Twojej uprawy. Na szczęście istnieje prosty sposób, aby dowiedzieć się, czy gleba jest w porządku, korzystając z programu VegeSafe, obywatelskiego przedsięwzięcia naukowego prowadzonego przez pracowników nauk o środowisku na Uniwersytecie Macquarie we współpracy z firmą Olympus, która wyprodukowała przenośne urządzenie do analizy gleby. Gleba może zbierać cząsteczki metali z wielu źródeł i mogą one pozostać przez wiele lat, mówi profesor Mark P Taylor, dyrektor Centrum Badań nad Energią i Środowiskiem na Uniwersytecie Macquarie. „Twoja ziemia ogrodowa może nadal zawierać ołów zdeponowany przed wprowadzeniem zakazu stosowania benzyny ołowiowej w 2002 r., Z poprzedniego użytkowania gruntów lub pozostałości starych farb ołowiowych. Dopuszczalny limit ołowiu w farbach do użytku domowego został zmniejszony do 0.01% w 1991 r., Z oszałamiających 50% przed 1965 r. ”- powiedział Taylor. „Ołów nie jest pożywnym pierwiastkiem śladowym w marchewce: to neurotoksyna. Uszkodzenie mózgu spowodowane kontaktem z ołowiem jest nieodwracalne. „Inne metale, takie jak arsen, kadm, chrom, miedź, mangan, nikiel i cynk również nie pomogą, jeśli w glebie występują duże stężenia. Mogą nie być szkodliwe dla dorosłych, ale dzieci są bardziej wrażliwe. Toksyczne dawki są niższe w przypadku mniejszych ciał, a dzieci częściej wkładają brudne palce do ust ”. Testy high-tech VegeSafe to obywatelski program naukowy, prawdopodobnie największy tego rodzaju na świecie, wspierany przez publiczne darowizny, zarówno w postaci funduszy, jak i próbek gleby. Członkowie społeczeństwa mogą przesyłać próbki gleby ogrodowej do analizy - a ponad 3000 osób przesłało dotychczas ponad 15,000 XNUMX próbek gleby. Zespół VegeSafe przeprowadza zaawansowane technologicznie testy tych próbek i dostarcza nadawcom krótki raport, a także porady, co mogą zrobić, aby zmniejszyć zagrożenie, jeśli ich gleba jest zanieczyszczona. Praca wzbudziła zainteresowanie na całym świecie, a grupa Taylora połączyła się teraz z naukowcami ze Stanów Zjednoczonych w celu stworzenia interaktywnego narzędzia do mapowania skażenia środowiska mieszkaniowego. Program rusza również w Nowej Zelandii na początku 2020 roku. Firma VegeSafe została niedawno uznana za partnera naukowego roku Olympus Analytical Instrumentation w uznaniu naukowej i społecznej wartości pracy, jaką wykonuje przy użyciu technologii fluorescencji rentgenowskiej. Jeśli obawiasz się ryzyka zanieczyszczenia metalami, przed zakupem lub wynajmem domu oraz przed zbudowaniem ogrodu warzywnego lub wybieg dla kur należy umówić się na przebadanie gleby. Można również zorganizować testy farb domowych sprzed 1997 r., Pyłu sufitowego sprzed 2002 r. I wszystkich zbiorników na wodę deszczową. Jeśli wyniki są niekorzystne, możesz zrobić wiele rzeczy, aby zminimalizować potencjalne szkody.

https://www.lighthouse.mq.edu.au

Szybkie zapytanie