Polecane w tym tygodniu
Lindan, znany również jako gamma-heksachlorocykloheksan (γ-HCH), jest chloroorganicznym wariantem heksachlorocykloheksanu, który był stosowany zarówno jako rolniczy środek owadobójczy, jak i jako środek farmaceutyczny na wszy i świerzb. [1] Jest to biała substancja stała, która może wyparować do powietrza w postaci bezbarwnej pary o lekko stęchłym zapachu. Jest również dostępny na receptę (balsam, krem lub szampon) do leczenia wszawicy głowy i ciała oraz świerzbu. Lindan nie był produkowany w Stanach Zjednoczonych od 1976 roku, ale jest importowany do użytku jako środek owadobójczy. [2]
Wyróżniony Artykuły
W nadchodzących miesiącach Safe Work Australia będzie konsultować propozycję przyjęcia zaktualizowanej wersji Globalnie Zharmonizowanego Systemu Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów (GHS) dla niebezpiecznych chemikaliów w miejscu pracy. Od 1 stycznia 2017 r. na podstawie wzorcowych przepisów BHP wdrożona została III poprawiona edycja GHS (GHS 3). Ponieważ przejście Australii na GHS dobiegło końca, nadszedł czas, aby wyjść poza GHS 3, aby upewnić się, że australijskie wymagania dotyczące klasyfikacji i oznakowania chemikaliów w miejscu pracy są zgodne z naszymi kluczowymi partnerami handlowymi, którzy przechodzą na 3. poprawioną edycję GHS (GHS 7 ). Safe Work Australia ceni sobie zaangażowanie swoich interesariuszy i poszukuje informacji zwrotnych, które pomogą zapewnić, że wszelkie zmiany w australijskiej klasyfikacji i wymaganiach dotyczących informowania o zagrożeniach dla niebezpiecznych chemikaliów w miejscu pracy są wdrażane w sposób minimalizujący wpływ na branżę. Więcej informacji można znaleźć na platformie konsultacyjnej Engage.
http://www.safeworkaustralia.gov.au
Piasek, ryż i kawa to przykłady materiałów ziarnistych. Zachowanie się substancji ziarnistych odgrywa kluczową rolę w wielu procesach naturalnych, takich jak lawiny i ruch wydm, ale są one również ważne w przemyśle. W produkcji farmaceutyków lub żywności ważne jest, aby przetwarzać materiały ziarniste tak wydajnie, jak to tylko możliwe. Pomimo różnorodności zastosowań praktycznych, prawa fizyczne rządzące zachowaniem się materiałów ziarnistych są tylko częściowo zrozumiałe. W przypadku cieczy sytuacja jest odwrotna: do opisu ich zachowania wykorzystuje się szereg dobrze ugruntowanych praw fizycznych i narzędzi matematycznych. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku niestabilnych, złożonych mieszanin, takich jak emulsje, których struktury szybko się przebudowują.
Nowy porządek
Naukowcy z grupy kierowanej przez Christopha Müllera, profesora nauk o energii i inżynierii w ETH Zurich, we współpracy z naukowcami z Columbia University w Nowym Jorku, odkryli, że w pewnych okolicznościach mieszaniny wykonane z materiałów ziarnistych wykazują uderzające podobieństwa do mieszanin niemieszających się cieczy a nawet można je opisać podobnymi prawami fizycznymi. Aby przeprowadzić swoje eksperymenty, naukowcy umieścili ciężkie i lekkie ziarna w różnych konfiguracjach w wąskim pojemniku, który wprawili w wibracje, jednocześnie przepuszczając przez niego powietrze od dołu. Te dwa procesy „upłynniły” ziarna, tak że zaczęły zachowywać się podobnie do cieczy. Z zewnątrz naukowcy obserwowali następnie, jak materiały w pojemniku zmieniały się w czasie.
Kontrastujące struktury
Jeśli na przykład warstwa ciężkiego piasku zostanie umieszczona na lżejszym piasku, fluidyzacja spowoduje, że lżejsze ziarna będą migrować w górę ze względu na ich mniejszą gęstość i utworzą struktury podobne do kulek, podobnie jak lepkie ciecze. „Ziarna faktycznie zachowują się podobnie jak olej w wodzie”, wyjaśnia Christopher McLaren, doktorant w grupie Müllera. „Między tymi dwoma materiałami zachodzi złożona interakcja”. Jeśli niewielka ilość lekkiego piasku zostanie osadzona w ciężkim piasku, lekki piasek będzie mniej więcej poruszał się w górę w zwartych kuleczkach. Jednak w przypadku ciężkiego piasku pojawia się bardziej złożony wzór: kula ciężkich ziaren otoczona lekkimi ziarnami nie opadnie tak po prostu na dno w stanie nienaruszonym. Będzie raczej stopniowo rozpadać się na kilka mniejszych kulek, a materiał będzie się dalej rozgałęział w miarę upływu czasu.
Różnorodne zastosowania
„Nasze odkrycia mają znaczenie dla kilku zastosowań” — mówi Alexander Penn, doktor habilitowany zaangażowany w eksperymenty. „Jeśli na przykład producent farmaceutyków chce wyprodukować bardzo jednorodną mieszaninę proszków, musi szczegółowo zrozumieć fizykę tych materiałów, aby móc kontrolować proces”. Odkrycia prawdopodobnie zainteresują również geologów, pomagając im lepiej zrozumieć procesy związane z osuwiskami lub zachowanie gleb piaszczystych podczas trzęsień ziemi. Co więcej, prace będą również istotne dla obecnej debaty energetycznej. „Jeśli przeanalizujesz procesy przemysłowe, zobaczysz, że znaczna część potrzebnej energii jest wykorzystywana do przetwarzania materiałów ziarnistych”, wyjaśnia Penn. „Jeśli wiemy, jak lepiej kontrolować materiały ziarniste, możemy opracować bardziej energooszczędne procesy produkcyjne”.
