1) Het proces van het bemonsteren van een deel van de goederen voor inspectie in plaats van het onderzoeken van de hele partij. De hele partij kan worden geaccepteerd of afgekeurd op basis van de steekproef, ook al zijn de specifieke eenheden in de partij beter of slechter dan de steekproef. Er zijn twee typen attributensteekproeven en variabelensteekproeven. Bij attribuutbemonstering wordt de aan- of afwezigheid van een kenmerk genoteerd in elk van de geïnspecteerde eenheden. Bij variabelenbemonstering wordt de numerieke grootte van een kenmerk gemeten en geregistreerd voor elke geïnspecteerde eenheid; bij dit type bemonstering wordt verwezen naar een of andere continue schaal. 2) Een methode voor het meten van willekeurige steekproeven van partijen of partijen producten tegen vooraf bepaalde normen.