Een klinisch syndroom dat wordt gekenmerkt door een plotselinge afname van de glomerulaire filtratiesnelheid, vaak tot waarden van minder dan 1 tot 2 ml per minuut. Het wordt meestal geassocieerd met oligurie (urinevolumes van minder dan 400 ml per dag) en gaat altijd gepaard met biochemische gevolgen van de vermindering van de glomerulaire filtratiesnelheid, zoals een stijging van de bloedureumstikstof (BUN) en serumcreatinineconcentraties.