Een syndroom dat wordt gekenmerkt door een TONIC PUPIL die optreedt in combinatie met verminderde reflexen van de onderste ledematen. De aangetaste pupil reageert sneller op accommodatie dan op licht (licht-bijna-dissociatie) en is overgevoelig voor verdunde pilocarpine-oogdruppels, die pupilvernauwing veroorzaken. Pathologische kenmerken omvatten degeneratie van het ciliaire ganglion en postganglionaire parasympathische vezels die de pupilconstrictorspier innerveren. (Uit Adams et al., Principles of Neurology, 6e druk, p279).