Een methylxanthine dat van nature voorkomt in sommige dranken en ook wordt gebruikt als farmacologisch middel. Het meest opvallende farmacologische effect van cafeïne is dat het een stimulerend middel is voor het centrale zenuwstelsel, dat de alertheid verhoogt en agitatie veroorzaakt. Het ontspant ook de gladde spieren, stimuleert de hartspier, stimuleert de diurese en lijkt nuttig te zijn bij de behandeling van sommige soorten hoofdpijn. Er zijn verschillende cellulaire werkingen van cafeïne waargenomen, maar het is niet helemaal duidelijk hoe elk bijdraagt ​​aan het farmacologische profiel. Tot de belangrijkste behoren remming van cyclische nucleotide fosfodiësterasen, antagonisme van adenosinereceptoren en modulatie van intracellulaire calciumverwerking. Cafeïne: behandelingen