Wat is titaandioxide?

Titaandioxide, ook wel TiO2 genoemd, is een geurloos fijn wit poeder. Het is smaakloos, onoplosbaar in water en het is een natuurlijk voorkomend mineraal in het milieu. Titaandioxide komt voor in vier verschillende kristallijne vormen; anataas, rutiel, akaogiiet en brookiet, waarbij anataas en rutiel de meest voorkomende en commerciële zijn.  

Waar wordt titaandioxide voor gebruikt?

Titaandioxide is een van nature heldere, witte en ondoorzichtige stof die vooral bekend staat om zijn gebruik als pigment in een reeks producten (het is het helderste en witste van alle bekende pigmenten). Plaatselijk brengt titaandioxide zeer lage blootstellingsrisico's met zich mee, waardoor het een veelgebruikt ingrediënt is in veel producten voor persoonlijke verzorging, waaronder zonnebrandmiddelen (het is UV-bestendig), cosmetica en lotions om er maar een paar te noemen. Het wordt ook gebruikt bij de productie van; verf/glazuur, kunststoffen, farmaceutica, voedsel en papier. 

Titaandioxide gevaren

De blootstellingsroutes voor titaandioxide omvatten; inademing, inslikken en huid- en oogcontact. 

Inademing van titaandioxidestof kan schadelijk zijn en irritatie en ontsteking van de luchtwegen veroorzaken. Degenen met een reeds aangetaste ademhalingsfunctie (aandoeningen zoals emfyseem of chronische bronchitis), kunnen bij inademing nog meer invaliditeit krijgen. Mensen met eerdere schade aan hun nieren, bloedsomloop of zenuwstelsel moeten worden gescreend voordat ze worden gehanteerd om het risico op verdere schade veroorzaakt door de chemische stof te verminderen. Wanneer titaandioxide wordt ingeademd, wordt het als mogelijk kankerverwekkend beschouwd.

Van titaandioxide wordt niet gedacht dat het na inname nadelige gevolgen voor de gezondheid heeft, maar het wordt aanbevolen om goede hygiënepraktijken te volgen om blootstelling tot een minimum te beperken. 

Huidcontact met titaandioxide veroorzaakt milde huidirritatie en -ontsteking, mogelijk gekenmerkt door roodheid en zwelling die kunnen leiden tot blaarvorming, schilfering en verdikking van de huid. Open snijwonden en wonden mogen niet worden blootgesteld aan de chemische stof, aangezien het binnendringen in de bloedbaan andere schadelijke effecten kan veroorzaken.

Direct oogcontact met titaandioxide kan oculaire laesies, ontstekingen, tijdelijke visusstoornissen of andere vormen van oogbeschadiging veroorzaken.

Titaandioxide veiligheid

Bij inademing de patiënt uit het besmette gebied naar de dichtstbijzijnde bron van frisse lucht brengen en zijn ademhaling controleren. Leg ze neer en houd ze warm en uitgerust. Als de patiënt niet ademt en u bent gekwalificeerd om dat te doen, voer dan reanimatie uit. Zoek onmiddellijk medische hulp. 

Bij inslikken de patiënt onmiddellijk een glas water geven. Eerste hulp is over het algemeen niet vereist, maar roep bij twijfel medische hulp in. 

Als huidblootstelling optreedt, verwijder dan onmiddellijk alle verontreinigde kleding, schoeisel en accessoires en reinig het getroffen gebied met veel water en zeep. Bij irritatie medische hulp inroepen. 

Als de chemische stof in de ogen komt, spoel de ogen dan onmiddellijk uit met vers stromend water en vergeet niet om onder de oogleden te wassen. Het verwijderen van contactlenzen mag alleen worden gedaan door een ervaren persoon. Zoek onmiddellijk medische hulp.

Veiligheidsbehandeling met titaniumdioxide

Nood-oogspoelfonteinen moeten toegankelijk zijn in de directe omgeving van de mogelijke blootstelling aan de chemische stof en er moet voldoende ventilatie beschikbaar zijn (installeer indien nodig een plaatselijke afzuiging).

De PBM die worden aanbevolen bij het hanteren van titaandioxide omvatten; veiligheidsbril met zijkappen, chemische stofbril, stofmaskers, handschoenen (polychloropreen, nitrilrubber, butylrubber, fluorcaoutchouc, polyvinylchloride varianten), overalls, PVC schorten en laarzen.

Raadpleeg uw SDS voor meer uitgebreide informatie over de veilige omgang met titaandioxide. Lees meer over een gratis proefversie van ons SDS-beheersysteem hier.