Zespół perysylwiański (stan chorobowy)

Bardzo rzadka choroba nerwów charakteryzująca się osłabieniem lub porażeniem mięśni twarzy, szczęki, języka i gardła. Inne objawy to drgawki, opóźniony rozwój i upośledzenie umysłowe. Zobacz także zespół perysylwiański

Zespół perysylwiański jest rzadkim zaburzeniem neurologicznym, znanym również jako wrodzony obustronny zespół perysylwański lub CBPS. Jest to zaburzenie rozwojowe, które wpływa na mózg i zwykle występuje przy urodzeniu.

Zespół perysylwiański charakteryzuje się szerokim zakresem objawów, które mogą się różnić w zależności od osoby. Najczęstsze objawy to trudności z mową i językiem, takie jak problemy z artykulacją, gramatyką i słownictwem. Wiele osób z zespołem perysylwiańskim ma również drgawki, które mogą być trudne do kontrolowania za pomocą leków. Inne objawy mogą obejmować trudności z motoryką małą, osłabienie po jednej stronie ciała i niepełnosprawność intelektualną.

Zespół perysylwiański jest spowodowany nieprawidłowym rozwojem mózgu w okolicy okołoporodowej mózgu, która znajduje się w okolicy szczeliny Sylwiana. Ten obszar mózgu jest ważny dla przetwarzania języka, a nieprawidłowości w tym obszarze mogą prowadzić do problemów z mową i językiem związanych z zespołem perysylwiańskim.

Nie ma lekarstwa na zespół perysylwiański, a leczenie zwykle koncentruje się na leczeniu objawów. Może to obejmować terapię mowy w celu poprawy umiejętności komunikacyjnych, a także leki kontrolujące napady padaczkowe. Fizjoterapia i terapia zajęciowa mogą być również pomocne w poprawie umiejętności motorycznych i ogólnej sprawności fizycznej. Długoterminowe perspektywy dla osób z zespołem perysylwiańskim różnią się w zależności od nasilenia objawów, ale wiele osób jest w stanie prowadzić stosunkowo niezależne życie przy odpowiednim wsparciu i opiece.