Zespół Shapiro (stan chorobowy)

Rzadkie zaburzenie charakteryzujące się nawracającymi okresami hipotermii, które pojawiają się bez wyraźnego powodu. Zobacz także Spontaniczna okresowa hipotermia

Zespół Shapiro jest rzadkim schorzeniem, znanym również jako rodzinna dysautonomia typu 3 lub dziedziczna neuropatia czuciowa i autonomiczna typu 3 (HSAN-III). Jest to zaburzenie autosomalne recesywne, co oznacza, że ​​osoba musi odziedziczyć dwie kopie wadliwego genu (po jednej od każdego z rodziców), aby choroba się rozwinęła.

Zespół charakteryzuje się epizodami hipotermii (niska temperatura ciała), nadmierną potliwością (nadmierną potliwością) i szczególnym zachowaniem labilności emocjonalnej (szybkie zmiany nastroju lub zachowania). Inne objawy mogą obejmować trudności w połykaniu, trudności w regulacji ciśnienia krwi i częstości akcji serca, problemy żołądkowo-jelitowe i trudności w oddychaniu.

Zespół Shapiro jest spowodowany mutacją genetyczną, która wpływa na rozwój i funkcję autonomicznego układu nerwowego, który jest odpowiedzialny za regulację funkcji mimowolnych, takich jak tętno, ciśnienie krwi i kontrola temperatury. Mutacja wpływa na produkcję białka zwanego IKAP, które jest niezbędne do prawidłowego rozwoju i funkcjonowania autonomicznego układu nerwowego.

Nie ma lekarstwa na zespół Shapiro, a leczenie zwykle koncentruje się na leczeniu objawów. Może to obejmować leki pomagające regulować ciśnienie krwi i częstość akcji serca, a także terapie mające na celu rozwiązanie problemów żołądkowo-jelitowych i oddechowych. Osoby z zespołem Shapiro mogą również skorzystać z regularnego monitorowania przez pracownika służby zdrowia w celu opanowania wszelkich potencjalnych powikłań tego stanu.